Τετάρτη, Ιουλίου 04, 2007

Αυτό που μας κάνει Έλληνες...

Ο τίτλος της ανάρτησης αυτής δεν αποτελεί ρητορική ερώτηση, ούτε και κατάφαση. Υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που μας καθιστούν μοναδικούς στον κόσμο και εμείς φυσικά αυτοειρωνευόμαστε και άλλες φορές καυχιόμαστε. Δυστυχώς, καυχιόμαστε για λανθασμένα πράγματα. Και θα το εξηγήσω παρακάτω.

Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει ή δεν έχετε και οι ίδιοι πει σε κάποιον τουρίστα "...γιου νόου μαν, δε γκρικς αρ δε μπεστ ντράιβερς...μπατ γουί κιλ ιτς όδερ έβερι ντέι". Άλλος ένας λόγος ανεξήγητης εθνικής περηφάνιας είναι ας πούμε η περιβόητη (όχι περίφημη) νυχτερινή διασκέδαση (και όχι ψυχαγωγία) του μέσου Έλληνα. Βεβαίως και ξενυχτάμε και πίνουμε αλκοόλ λες και είναι το τελευταλιο μας βράδυ.. κάθε βράδυ. Άραγε, έχει σημασία που την επόμενη μέρα φτάνουμε ελαφρώς αργοpορημένοι στη δουλειά μας λόγω "κίνησης" και χρειαζόμαστε μια ντουζίνα φραπέδες (επιδεινώνουν το hang over), στέλνουμε το email αντί για τη φιλενάδα μας στο αφεντικό μας και το επόμενο αντί για τη φιλενάδα μας στη γυναίκα μας;

Πηγή εθνικής περηφάνιας αποτελεί και ο εγχώριος αθλητισμός, κυρίως για τον αντρικό πληθυσμό της χώρας. "Επειδή εμείς όταν κάνουμε πορείες στην Ευρώπη εσείς νικάτε την Κλαμαριά" και "'Εχετε να πάρετε πρωτάθλημα 10 χρόνια". Βέβαια, όλοι παραβλέπουν το γεγονός πως ας πούμε η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχει κατακτήσει σε συλλογικό επίπεδο κάποιον Ευρωπαϊκό τίτλο. Α, ξεχάσαμε και τα υπόλοιπα αθλήματα! Καλα, πλάκα κάνουμε ρε παιδιά; Στην Ελλάδα ο στίβος μας είναι το σουβλατζίδικο της γειτονιάς, jogging μας η αυτοκινητάδα το Σ/Κ (chic!) και πισίνα μας το ντους. Δεν υφίσταται αθλητισμός στη χώρα μας. Κάποιες εξαιρέσεις δεν είναι τυχαίο πως έρχονται από την επαρχία όπου και τα παιδιά ακόμα περπατάνε ίσως και αφότου πάρουν αυτοκίνητο.

Κάποιοι θα μιλήσουν για τη μουσική μας. Προσωπικά αρνούμαι να δεχτώ ότι κάτι αραβοτουρκοκουνηματάδικα είναι η ελληνική μουσική. Και εγώ αν μεταφράσω τα τραγούδια του Ray Charles θα μπορώ να λέγομαι "καλλιτέχνης" (πολύ chic) και μάλιστα καλλιτέχνης ελληνικής μουσικής; Δεν έιμαστε καλά... Ρε παιδιά, για σταθείτε ένα λεπτό, τι πάει να πει "εγώ μ' αυτά τη βρίσκω"; Χαίρω πολύ, όλοι ξέρουμε πως ο κόσμος βγαίνει και κάνει κέφι με ελαφρο-ποπ-λαϊκά. Αλλά το να λέμε ότι αυτή είναι η ελληνική μουσική αποτελεί καννιβαλισμό της ίδιας της λέξης "μουσική", την οποία για να μην ξεχνιόμαστε την έχουμε δανέισει αυτούσια σε γλώσσες και γλώσσες ανά τον κόσμο. Για τη μουσική την αληθινά ελληνική θα μιλήσω στο δεύτεο μέρος ή στα κοινά Ελληνικά part 2 (ξανά chic).

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα